مقدمه
مد دههی ۹۰، یکی از تأثیرگذارترین دورهها در تاریخ فشن بود.
دورهای که در اون شورش جوانی، صداقت و بیتفاوتی نسبت به تجملات، مسیر جدیدی در دنیای مد ساخت.
در مرکز همهی این تغییرات، گرانج بود — سبکی که نهتنها پوشش، بلکه طرز فکر نسل جدید رو عوض کرد.
حالا، در دههی ۲۰۲۰، دوباره به اون دوران بازگشتهایم، اما اینبار با نگاهی تازه و آگاهانهتر.
بیایید ببینیم چطور دههی ۹۰ دوباره گرانج را زنده کرد.
۱. دههی ۹۰؛ تولد ضدمد (Anti-Fashion)
در دنیایی که مدِ رسمی و برندهای لوکس حکومت میکردن، گرانج با تیشرتهای ارزان، جینهای پاره و پیراهنهای فلانل روی صحنه اومد.
این استایل، بر خلاف جریان بود — نه برای جلب توجه، بلکه برای بیتفاوتی به آن.
در حقیقت، گرانج اولین سبک مدرن بود که گفت:
“من برای خوشایند دیگران لباس نمیپوشم.”
همین طرز فکر، پایهی مد آلترناتیو و خیابانی امروزی شد.
۲. موسیقی؛ صدای مد
دههی ۹۰ بدون موسیقی گرانج، اصلاً قابلتصور نیست.
گروههایی مثل Nirvana، Pearl Jam و Soundgarden نهتنها در موسیقی بلکه در مد تأثیر گذاشتن.
موهای نامرتب، پیراهنهای چروک و بوتهای سنگینشون، تبدیل به نماد آزادی شدن.
امروز، همین عناصر دوباره به استایل خیابانی برگشتن — چون نسل جدید هم مثل اون دوران، به دنبال “واقعی بودن”ه.
۳. بازگشت لباسهای نمادین دههی ۹۰
اگر به کالکشن برندهای مد امروز نگاه کنی، پر از نشونههای گرانج دههی ۹۰ه:
-
پیراهنهای چهارخانهی باز
-
تیشرتهای چاپ گروههای موسیقی
-
شلوارهای گشاد و جینهای سنگشور
-
هودیها و کتهای چرمی مات
-
بوتهای حجیم و کتانیهای کلاسیک
اما تفاوت امروزی اینه که این آیتمها با کیفیت و آگاهی محیطزیستی بالاتری تولید میشن — گرانجِ بالغتر، نه بیدقتتر.
۴. فشن دیجیتال و نوستالژی دههی ۹۰
در شبکههای اجتماعی، مخصوصاً اینستاگرام و تیکتاک، نسل جدید مدام به دههی ۹۰ رجوع میکنه.
استایلهای ساده و طبیعی اون دوران برای مخاطب امروز که از فیلتر و افکت خسته شده، مثل نسیمی از صداقتان.
گرانج در فضای دیجیتال تبدیل به زبان مشترک “بیپیرایهگی” شده.
وقتی کاربرها لباسهای واقعی و بدون استایلسازی اغراقشده میپوشن، در واقع دارن به ریشههای گرانج برمیگردن.
۵. چرا نسل جدید دوباره عاشق گرانج شده؟
چون گرانج برخلاف بیشتر ترندهای امروز، قابل مالکیت نیست.
نمیتونی اون رو جعل کنی — چون از درون میاد.
نسل Z و Alpha، که با دنیای دیجیتال بزرگ شدن، دنبال چیزیه که واقعی و حسدار باشه.
لباس گرانجی، درست مثل موسیقی آلترناتیو، نهفقط ظاهر بلکه هویت میسازه.
و این چیزیه که هیچ فیلتر یا برند لوکسی نمیتونه بسازه.
۶. گرانج در مد معاصر؛ از خیابان تا کتواک
طراحان مد دوباره به سراغ بافتهای ناصاف، رنگهای خام و فرمهای رها رفتن.
در فشنشوهای اخیر برندهایی مثل Balenciaga، Celine و Acne Studios، روح گرانج دههی ۹۰ بهوضوح دیده میشه.
اما تفاوت اینبار در پیامشه:
اگر گرانج قدیم میگفت “من اهمیتی نمیدم”،
گرانج جدید میگه “من اهمیت میدم، ولی به روش خودم.”
۷. ترکیب مدرن با ریشههای کلاسیک
نسخهی امروزی گرانج ترکیبی از سبکهای مختلفه — از مینیمالیسم گرفته تا مد پایدار و خیابانی.
اما هستهی اون همون باقی مونده: آزادی.
الان میتونی تیشرت گرافیکی رو با کت دوختخورده یا بوت چرمی سنگین با دامن مینیمال ترکیب کنی و هنوز گرانجی بمونی.
چون گرانج درون توئه، نه فقط روی تنت.
نتیجهگیری
دههی ۹۰ فقط یک دوران مد نبود؛ یک بیانیه بود.
و امروز، گرانج دوباره زنده شده چون هنوز هم صادقتر از هر استایل دیگهست.
در دنیایی که پر از تقلید و نمایشه، گرانج مثل یک زمزمهی واقعی از گذشته بازگشته تا یادآوری کنه:
“سبک یعنی خودت بودن، حتی وقتی مد نمیفهمدت.”