بلاگ

انواع سبک گاث – بخش اول

فردی که لباس های سبک گاث پوشیده است و روی زمین نشسته است

انواع سبک گاث – بخش اول

گاتیک و سبک های مشتق از آن، از جمله رمانتیک گات و ومپایر گات، همیشه توجه همه پرچمداران مد بوده‌اند. با روزگار، علاقه مردم به این سبک ها به دلیل مواردی از جمله موسیقی، فیلم ها و ادبیات گسترش یافته است. در این مقاله، به بررسی دو سبک رمانتیک گات و ومپایر گات می‌پردازیم و تفاوت های آنها را بیان می‌کنیم.

فردی که لباس های سبک گاث پوشیده است و نور خورشید از سمت چپ به آن می تابد

گات

در اوایل دهه ۱۹۸۰، جنبش فرهنگی گات در بریتانیا شکل گرفت. گات یک جنبش فرهنگی است که بر اساس استتیک‌های تاریک، رمانتیک و ترسناک شناخته می‌شود و علاوه بر مد، موسیقی، ادبیات و هنر، به طیف گسترده‌ای از علاقه‌ها و فعالیت‌ها می‌پردازد. گات به دنبال مفاهیم مرتبط با مرگ، زوال و همچنین ماوراءطبیعی است و تاکید زیادی بر فردگرایی و خود بیانگری دارد. برای داشتن شخصیت گات، لازم نیست فقط لباس‌های سیاه بپوشید، بلکه باید به موسیقی گات گوش دهید. در مطالب بعدی، هنرمندان و برخی از بندهای گات معرفی خواهند شد.

سبک “Traditional Goth” یا “Trad Goth”

این سبک به گات‌های اصلی دهه ۸۰ و روش پیشگامی گاتیک اشاره دارد. سبک سنتی گات، شکل اصلی و اصیل گات است و با استتیک تاریک توصیف می‌شود. تردیشنال گات، تحت تأثیر ادبیات گاتیک قرن نوزدهم، مانند آثار ادگار آلن پو و خواهران برونته است و عناصر ترسناک، عاشقانه و فانتزی را در خود جای می‌دهد. همچنین، تردیشنال گات با سبک موسیقی مشهور به راک گاتیک همراه است که با صداهای تاریک، جذاب و ملودیک شناخته می‌شود.

این فشن معمولا شامل آرایش سیاه و سفید بسیار چشمگیر است که به سمت بالا و به سمت شقیقه ها امتداد دارد. همچنین، موهای بلند – گاهی با مولت – و لباس‌های تیره چند لایه که معمولاً پوشاننده هستند، به این سبک پوششی اضافه می‌کنند.

سبک “Cyber Goth”

سایبرگاث، یکی از زیرمجموعه‌های فرهنگ گات است که با ترکیبی از سبک‌های گاتیک و سایبرپانک شناخته می‌شود. این سبک تحت تأثیر ژانر علمی تخیلی سایبرپانک قرار دارد که به بررسی تأثیر فناوری بر جامعه و فرد می‌پردازد. در حالی که سایبرپانک بیشتر برای کاسپلی و تخیلات علمی به کار می‌رود، سایبرگاث بیشتر برای صحنه‌های موسیقی صنعتی rave استفاده می‌شود.

طرفداران سایبرگاث از نقاشی‌ها، داستان‌های کوتاه یا فیلم‌های اکسپرسیونیست‌های آلمانی دهه سوم قرن بیستم و ژانر علمی تخیلی سایبرپانک الهام گرفته‌اند. آثار ویلیام گیبسون، نیل استفنسون و دیما نیز از بهترین نمونه‌های این ژانر هستند.

در سبک سایبرگاث، استفاده از رنگ‌ها، متریال‌ها و آرایش مشخصی، طرح دارد. رنگ‌های اصلی سیاه یا سفید هستند که با یک رنگ دیگر ترکیب می‌شوند (مانند روشن، نئون و سیاه‌ لایت). این موارد در لباس، کفش، مو، آرایش و اکسسوری‌های طرفداران سایبرگاث به خوبی قابل مشاهده است. لباس‌های باز، پارچه‌های چند لایه، رنگ‌های نئون، بوت‌های پلتفورم بلند، جوراب‌های فیشنت و عینک‌های محافظ همگی با آرایش سنگین، موهای مجلل و اکسسوری‌های بداهه آمیخته شده است.

سبک “Deathrock Goth”

“دث‌راک گات” یا “Deathrock Goth” یک سبک ترکیبی از گات، گاتیک راک و پانک است که تحت تأثیر پانک و پانک‌وحشت در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 قرار دارد. این سبک شامل عناصر ترسناک، مرگ و وحشت است.

طرفداران “دث‌راک” معمولاً پانک های خودساخته‌ی سیاه لباس می‌پوشند و آرایش شبیه به گات‌های تردیشنال دارند. از عناصر اصلی این سبک می‌توان به سرهای تراشیده، لباس‌های پاره شده، ژاکت‌های چرم، اسپایک، فیشنت و لباس‌های DIY با استتیک شبح‌وار اشاره کرد.

فردی که لباس های سبک گاث پوشیده است و روی زمین نشسته است

سبک “Gothic Lolita”

سبک “گاتیک لولیتا” توسط مانا، آهنگساز و گیتاریست بند مالیس مایزر ژاپنی، محبوب شد. در این سبک، لباس‌های لولیتا با رنگ‌های تیره و تم‌های ترسناک ترکیب می‌شوند. اما رنگ‌ها در گاتیک لولیتا به مشکی ختم نمی‌شوند و با بسیاری از لباس‌های عروسکی مانند آستین‌های پف‌کرده و مجلل کار می‌کند. پیش‌بند، دستکش و جوراب ساق بلند به لباس اضافه می‌شود تا ظاهری ظریف و کیوت داشته باشد.

سبک “Mall Goth”

“مال گات” یا “مرکز خرید گات” اصطلاحی است که در ابتدا به عنوان توهین به سبک فشن گات وانابی‌ها در دهه‌های 80، 90 و 2000 مورد استفاده قرار می‌گرفت. افرادی که از این سبک فشن استفاده می‌کردند، چیزی از تاریخچه و اصول گات نمی‌دانستند و صرفاً از ظاهر و استایل آن الهام گرفته بودند.

در اوایل دهه 2000، “مال گات” به عنوان پوزرهایی شناخته می‌شدند که فقط به موسیقی نومتال گوش می‌دادند و تلاش می‌کردند فقط با تقلید از فشن گات ظاهر شوند. آنها عمدتاً در مراکز خرید و به‌ویژه در نزدیکی فروشگاه‌هایی مانند “هات تاپیک” دیده می‌شدند و شباهت‌هایی با سبک “ایمو” داشتند.

از لحاظ فشن، این سبک یادآور دهه 2000 است، با این حال، با تغییراتی که در آن صورت گرفته، به یک شکل تیره‌تر، پانکی‌تری و شبیه به استایل “اویل لاوین” تبدیل شده است. در این سبک فشن، اغلب از شلوارهایی با کمر بلند، دامن‌های کوتاه، سوییشرت‌های بزرگ، بوت‌های پلتفرم، چاپ‌های چهار رنگی، آرم وارمر و همچنین شلوارهای دست دوم و شخصیت‌هایی مانند “هلو کیتی” یا دیگر شخصیت‌های سانریو استفاده می‌شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *